این پژوهش به بررسی اثر تمرینات دو استقامتی پیشرونده بر شیوع آنمی ناشی از فقر آهن در ورزشکاران زن پرداخته است. بدین منظور 15 ورزشکار حرفه ای با میانگین سابقة ورزشی 5-3 سال با میانگین سنی 3/2 ± 1/17 سال, قد 4/5 ±163 سانتیمتر, وزن 3/3 ± 50 کیلوگرم و شاخص تودة بدن
2/1 ± 2/20 انتخاب شدند. آزمودنی ها به مدت 13 هفته تمرینات را 4 جلسه در هفته به مدت 90 دقیقه در هر جلسه با شدت 65 تا 90 درصد ضربان قلب بیشینه انجام دادند. متغیرهای تحقیق شامل هموگلوبین, میانگین حجم گلبولی هماتوکریت و ظرفیت اتصال آهن بود. نمونة خونی 48 ساعت قبل از اولین جلسة تمرین و 48 ساعت پس از آخرین جلسة تمرینی در وضعیت استراحت در آزمایشگاه گرفته شد. برای بررسی تأثیر تمرینات بر متغیرها از آزمون t همبسته استفاده شد که نشان داد تمرینات استقامتی طی دورة پیش از مسابقات اثر معنی داری بر شدت کم خونی ورزشکاران ندارد (05/0P>). همچنین اختلاف معنی داری به لحاظ شاخص های خونی در پیش آزمون و پس آزمون وجود ندارد.
)