تعیین ارتباط توان هوازی بیشینه با برخی عوامل خطرزای بیماری قلبی کرونری در دانشجویان پسر

نویسندگان

چکیده

هدف از تحقیق حاضر, تعیین ارتباط توان هوازی بیشینه با برخی عوامل خطرزای بیماری قلبی – کرونری بود. بدین منظور 59 آزمودنی با میانگین سنی 55/2± 15/21 سال, قد 83/6± 174 سانتیمتر و وزن
62/12 ±26/70 کیلوگرم از بین دانشجویان پسر دانشگاه آزاد اسلامی واحد خرم آباد به صورت خوشه ای چندمرحله ای و تصادفی انتخاب شدند. برای اجرای تحقیق, ابتدا آزمودنی ها درتست 5/1 مایل برای برآورد توان هوازی بیشینه(VO2max) شرکت کردند؛ سپس وزن, قد, دور شکم و دور لگن آزمـو د نـی هـا اندازه گیری و ضخامت چربی زیر پوست در سه ناحیة سینه, شکم و ران هم برای تعیین درصد چربی بدن (BF%) تعیین شد. همچنین کلسترول تام (TC) , لیپوپروتئین کم چگال(LDL) , لیپوپروتئین پرچگال(HDL), تری گلیسیرید (TG), نسبت کلسترول به لیپوپروتئین پرچگال(TC/HDL) و نسبت دور شکم به دور لگن (WHR) نیز تعیین شد. برای تجزیه و تحلیل اطلاعات از ضریب همبستگی گشتاوری پیرسون استفاده شد و حداقل سطح معنی داری برای این تحقیق 05/0 P< تعیین گردید. نتایج این تحقیق نشان داد بین توان هوازی با FFM, WHR, TG, LDL و BF% و BMI رابطة معکوس معنی داری در سطح 01/0 P? وجود دارد. بین توان هوازی بیشینه با TC هم رابطة معکوس معنی داری در سطح 05/0 P? مشاهده شد. با این حال, بین توان هوازی بیشینه با HDL و نسبت TC/HDL رابطة معنی داری مشاهده نشد. نتایج این تحقیق نشان داد که فعالیت بدنی بر ترکیب بدن تأثیر می گذارد و تأثیر مطلوبی بر لیپیدهای سرم دارد که موجب کاهش عوامل خطرزای بیماری قلبی کرونری می شود.

فایل ها

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار