هدف از این پژوهش, مقایسة عوامل روانی ورزشکاران آسیب دیده و غیر آسیب دیده و پیش بینی ورزشکارانی که در معرض خطر آسیب دیدگی قرار دارند, با توجه به عوامل روان شناختی است. از میان دانشجویان پسر ورزشکار در سال 1384, 169 دانشجوی شرکت کننده در مسابقات دو و میدانی با میانگین سنی 7/3 ± 7/22 سال, به صورت نمونة در دسترس انتخاب و بر اساس نتایج پرسشنامة آسیب, آزمودنی ها به دو گروه ورزشکاران آسیب دیده (75 نفر) و غیر آسیب دیده (94 نفر) تقسیم شدند. در این تحقیق از برگة مشخصات فردی, پرسشنامة اضطراب حالتی رقابتی -2 (CSAI-2) رینر و مارتنز, پرسشنامة 34 سؤالی آیزنک, مصاحبه و پرسشنامة محقق ساختة آسیب های ورزشی, قبل از انجام مسابقات دو و میدانی استفاده و در مورد گروه های نمونه اجرا شد. همچنین از روش آماری تحلیل واریانس یکطرفه برای بررسی تفاوت های بین دو گروه, و از روش تحلیل تمایزات برای پیش بینی احتمالی آسیب دیدگی ورزشکاران استفاده شد. به طور کلی نتایج این تحقیق بین ویژگی های روان شناختی دو گروه, تفاوت نشان می دهد (01/0P<). همچنین تحلیل تمایزات نشان داد ورزشکارانی که از پرسشنامة این تحقیق نمرة 83 به بالا را کسب کنند, مستعد آسیب هستند و در آینده بیشتر احتمال دارد دچار آسیب دیدگی شوند. در نهایت محققان بر این باورند که با بررسی ویژگی های شخصیتی و عوامل روان شناختی می توان احتمالاً ورزشکارانی را که در معرض خطر آسیب دیدگی قرار دارند, شناسایی کرد و راهکارهای مناسب را به منظور پیشگیری از آسیب دیدگی به کار برد
)