هدف این پژوهش، بررسی اثر تمرین‌های ترکیبی در پیشگیری، کنترل و کاهش عوامل خطرزای قلبی – عروقی دانشجویان پسر دانشگاه سیستان و بلوچستان بود, به این منظور 26 دانشجوی داوطلب 19 تا 22 ساله که در تمرین‌های ورزشی فوق برنامة دانشگاه سیستان و بلوچستان شرکت می‌کردند، انتخاب و به طور تصادفی به دو گروه کنترل و تجربی تقسیم شدند. نخست آزمودنی‌ها پرسشنامة اندازه‌گیری سطح فعالیت بدنی بک را تکمیل کردند, متغیرهای قد، وزن، ضربان قلب استراحتی، عوامل خطرزای قلبی - عروقی شامل کلسترول تام (TC)، تری گلیسیرید (TG)، لیپوپروتئین کم چگال (LDL-C)، لیپوپروتئین پرچگال (HDL-C) و عامل خطر RF=TC: HDL-C در همة آزمودنی‌ها اندازه‌گیری شد. سپس گروه تجربی به مدت 13 هفته تحت برنامة تمرین های ترکیبی مشتمل بر تمرین‌های تناوی هوازی، مقاومتی و حرکات نرمشی نشاط‌آور قرار گرفتند و در پایان، اندازه گیری‌های مذکور در دو گروه تکرار شد. برای مقایسة دو گروه کنترل و تجربی از آمار توصیفی و آزمون t وابسته و t مستقل در سطح 05/0? ? استفاده شد. یافته‌ها بین مقادیر TG (042/0 = P)، HDL-C (019/0 = P) و RF (001/0 = P) گروه تجربی و کنترل تفاوت معنی‌دار نشان داد و در بقیة موارد تفاوت ها از نظر آماری معنی دار نبود. به طور کلی نتایج نشان داد که بر اثر 13 هفته تمرین‌های ترکیبی در برخی از عوامل خطرزای قلبی - عروقی کاهش معنی داری حاصل می شود. این موضوع نشان می‌دهد تمرین‌های ترکیبی با ایجاد خستگی کمتر و جذابیت و تنوع بیشتر می‌تواند همانند تمرین‌های تداومی هوازی در پیشگیری، درمان و کاهش برخی عوامل خطرزای قلبی - عروقی مؤثر واقع شود و این شیوة تمرینی می‌تواند جایگزین تمرین‌های خسته کنندة تداومی هوازی شود.
)