هدف این تحقیق، بررسی تأثیر بازیهای بومی _ محلی به عنوان تجربههای حرکتی بر رشد مهارتهای جابهجایی در پسران 7 تا 9 ساله بود. به این منظور 40 نفر به صورت تصادفی از بین نمونههای همگن شده با پرسشنامة ویژگیهای فردی انتخاب شدند. پس از انجام پیشآزمون مهارتهای جابهجایی با TGMD-2، آزمودنیها به دو گروه بازیهای بومی _ محلی و فعالیتهای معمول، همتاسازی شدند. سپس به مدت 24 جلسه بازیهای بومی و محلی اجرا شد. بعد از 12 جلسه و 24 جلسه از هر دو گروه آزمون میانی و پسآزمون به عمل آمد. نتایج تحقیق نشان داد که بازیهای بومی – محلی نسبت به فعالیتهای معمول با (05/0 P<) تأثیر بیشتری بر رشد مهارتهای جابه جایی دارند و فعالیتهای معمول نیز بر رشد مهارتهای جابهجایی تأثیر داشت ولی تأثیر آنها بر رشد مهارتهای جابه جایی معنیدار نبود. نتیجه اینکه بازیهای بومی – محلی میتواند برنامههای مناسب برای رشد مهارتهای جابهجایی باشد.