در این تحقیق 10 کودک و نوجوان 15 - 8 سالة مبتلا به فلج مغزی اسپاستیک از نوع دای پلژی به ترتیب با میانگین قد و وزن 09/0 ± 35/1 سانتی‌متر، 7/5 ± 8/30 کیلوگرم به مدت 12 هفته تحت برنامة ورزش درمانی قرار گرفتند. با استفاده از دستگاه تعادل سنج، میانگین انحرافات نقطة اثر نیروی ثقل بدن از مرکز مختصات سطح اتکا اندازه‌گیری شد. آزمون‌های تعادل در حالت‌های پایدار، نیمه‌پایدار و ناپایدار سطح اتکا و نیز با کفش و بدون کفش تکرار شد. نتایج نشان داد که انحرافات مرکز ثقل در بیماران فلج مغزی بعد از برنامة ورزش درمانی‌حدود 25 درصد بهبود یافته بود (001/0 =P). بیشترین بهبودی در حالت نیمه‌پایدار و ناپایدار سطح اتکا و در جهتAP بود. انحرافات COG بعد از ورزش درمانی به الگوی طبیعی نزدیک‌تر شد. نتیجة نهایی اینکه در بیماری فلج مغزی اسپاستیک دای‌پلژی انحرافات مرکز ثقل بدن در حالت ایستادة دینامیکی به طور معنی‌داری افزایش می‌یابد که مبین ضعف در گیرنده‌های حسی عمقی این بیماران است. برنامة ورزش درمانی ویژه موجب بهبود انحرافات مرکز ثقل‌و تقارن وضعیتی در حالت ایستاده‌شد. این نتیجه اهمیت کفش و برنامة ورزش درمانی را در ایجاد توانبخشی‌در بیماران فلج مغزی آشکار می‌کند.
)