هدف ازاین تحقیق، بررسی تاثیر تمرینات هوازی در آب برعملکرد قلب زنان میانسال شهر تهران بود.آزمودنی ها 35 نفر بودند که با میانگین سن 55 سال ازبین 180 نفر انتخاب شدند.تمرینات سه جلسه درهفته وبه مدت 20 هفته
انجام گرفت. شدت تمرینات در چهار هفته اول با 60%، در هشت هفته دوم با 65% درصد ودر هشت هفته آخر با 70% حداکثر ضربان قلب افراد انجام شد.متغیرهای عملکرد ضربان قلب عبارت بودند از:
درصد کسر کوتاه شدن ،درصد کسر تخلیه ،فشارخون دیاستولی ،فشار خون سیستولی،فشارخون متوسط، ضربان قلب ،حجم ضربه ای وبرون ده قلبی .
متغیرهای فوق در ابتداوانتهای تحقیق ‹پیش آزمون وپس آزمون› اکوکاردیو گرافی والکترو کاردیوگرام دربیمارستان 502 ارتش مورد ارزیابی قرار گرفت.چهار متغیر درصد کسر کوتاه شدن ،فشارخون دیاستولی وفشارخون متوسط ضربان قلب،براثر تمرینات هوازی درآب تغییرات معنی داری رااز نظر آماری نشان دادند.چهار متغیر دیگر ‹درصد کسر تخلیه، فشارخون سیستولی،حجم ضربه ای وبرون ده قلبی› نیز تغییرات مطلوبی رابراثر تمرینات داشتند ولی از نظر آماری معنی دار نبود.روش آماری به صورت توصیفی واستنباطی واستفاده از آزمون t وابسته بود. در مجموعه یافته های این تحقیق نشان داد که تمرینات هوازی درآب تاثیرات مطلوبی برروی عملکرد قلب زنان میانسال داشته وانجام این گونه تمرینات بدلیل بی خطر بودن دراین سنین توصیه می گردد
)