بررسی تاثیر تمرینات هوازی منتخب به مدت هشت هفته ،بر عملکرد استقامتی موش های آزمایشگاهی ،در محیط آلوده ومحیط غیر آلوده

برای بررسی تاثیر تمرینات هوازی کوتاه مدت ،برعملکردهای استقامتی موش های آزمایشگاهی ونقش آلودگی هاو برآن ،تعداد 20 موش صحرایی آزمایشگاهی ،در 2 گروه مورد مطالعه قرار گرفتند .موش های گروه اول ،در اتاق غیرآلوده وموش های گروه دوم ،در اتاقی که در دونوبت از روز به وسیله ی یک دستگاه موتور سیکلت آلوده می شد ،قرار گرفتند. غلظت منواکسید کربن ،دی اکسید گوگرد وهیدروکربن های نسوخته در اتاق آلوده ،به ترتیب 42، 38/0و 61 قسمت در میلیون بود. موش های هر دوگروه ،روزانه دردو نوبت صبح وعصر ،6 روز درهفته ،به مدت هشت هفته به تمرین هوازی منتخب روی دستگاه نوارگردان پرداختند.
متغیر هایی که در این پژوهش مورد بررسی قرار گرفتند، تغییر ظرفیت استقامتی، پس ازهشت هفته تمرین دردو محیط ومقایسه ی آزمون استقامت نهایی در محیط آلوده وغیر آلوده بود.نتایج تحقیق ،افزایش قابل توجه ومشابهی رادر ظرفیت استقامت هردو گروه ،پس از هشت هفته تمرین نشان دادهمچنین هنگامی که آزمون استقامت در محیط آلوده انجام گرفت ،زمان کمتری رادر مقایسه با محیط غیر آلوده ،نشان داد اما تفاوت معنی داری در زمان آزمون استقامت نهایی دو گروه ،وقتی که آزمون در محیط آلوده اجرا شد مشاهده نگردید.نتایج این تحقیق نشان داد که تمرین هوازی حتی در کوتاه مدت ،باعث افزایش ظرفیت هوازی موش هامی شود وآلودگی هوا نمی تواند این تاثیر را مختل کند .