بررسی روایی آزمون های دو 45 و 200 متر سرعت برای ارزیابی توان بی هوازی در پایگاه های ورزشی قهرمانی

نویسندگان

چکیده

زی 32 دانشجوی پسر تربیت بدنی با دامنه سنی 20 تا 30 سال از میان داوطلبان شرکت در تحقیق به صورت تصادفی انتخاب شدند آزمودنی ها 3 آزمون را بعنوان آزمون های بی هوازی اجرا کردند آزمون های وینگیت دو 45 متر و 200 متر سرعت در بررسی داده های تحقیق از روش های آماری آنالیز رگرسیون و تی استیودنت استفاده شده و سطح معنی داری 5 در صد منظور گردید نتایج حاصل از تجزیه و تحلیل داده ها نشان داد که بین توان بی هوازی وینگیت و مدت زمان آزمون میدانی دو 45 متر سرعت همبستگی معنی داری وجود ندارد بین حداقل توان های مطلق و نسبی و شاخص خستگی در آزمون وینگیت و آزمون میدانی دو 200 متر سرعت رابطه معنی دار متوسطی به ترتیب 40/0- و 45/0- و 35/0 به دست آمد( 05/0>P با این حال اختلاف میانگین ها معنی دار بود نتایج تحقیق نشان داد که برای سنجش توان بی هوازی نمی توان به شاخص مدت زمان آزمون های میدانی دو 45 و 200 متر سرعت اتکا کرد و بهتر است از آزمون های معتبر تری استفاده نمود

کلیدواژه‌ها