سال های متمادی است که سرمایه ی هنگفتی صرف تربیت نیروی متخصص تربیت بدنی وعلوم ورزشی کشور می شود ووزارتخانه ها ،مراکز آموزش عالی وارگان های مختلف در قالب دانشکده ها وگروه های تربیت بدنی در سراسر کشوربه تربیت نیروهای متخصص در این حوزه اشتغال دارند .اما تاکنون معین نگشته است که چه نوع مشکلاتی در مسیر فعالیت های کارشناسان این رشته قرار دارد وآیا اساساًآموخته های دانش آموختگان به تناسب فعالیت های آنان است؟ ازاین روتحقیق حاضر در نظردارد تابا بررسی مشکلات دانش آموختگان گامی در جهت تقویت یا اصلاح روش های جاری بردارد. جامعه ی تحقیق شامل 154 نفر از کارشناسان زن ومرد است که بین سال های 1370 -1375 از دانشکده ها وگروه های علمی تربیت بدنی علوم ورزشی دانشگاه ها دولتی فارغ التحصیل شده اند .نمونه ی تحقیق به صورت تصادفی از میان کارشناسان زن ومرد سال های مذکور انتخاب واز طریق فرم آدرس یابی اقدام به شناسایی محل فعالیت آنان شد.سپس پرسشنامه ی باز حاوی 13 سؤال در جامعه ای کوچکتر توزیع وپس از تجزیه وتحلیل یافته های آن ،پرسشنامه ی بسته شامل 23 سؤال 5 گزینه ای طراحی شد. پرسشنامه ی بسته در 8 دانشگاه گیلان ،اهواز، مشهد، تهران،تربیت معلم تهران، تبریز،کرمان واصفهان توزیع وتعداد154 پرسشنامه گردآوری گردید. یافت های این تحقیق بااستفاده از روش های آماری توصیفی واستنباطی تجزیه وتحلیل شد.نتایج این پژوهش بیانگر نظرات کارشناسان زن ومرد پیرامون مشکلات شغلی در جداول مختلف به نمایش آمده است.
)