per
دانشکده تربيت بدني دانشگاه تهران
حرکت
1563-3306
2001-12-22
10
10
12673
خودآموزی ومطالعه ی مستقل ونقش آن دریادداری دانش آموختگان تربیت بدنی
-
دکتر ابوالفضل فراهانی
94918189
1
شیوه های جدید تعلیم وتربیت معطوف به انتقال مسئولیت یادگیری از یاددهنده به یادگیرنده است. خودآموزی ومطالعه ی مستقل یکی از شیوه های یادگیری فعال است که درپایداری یادگیری برخی دروس ورشته های تحصیلی مؤثر است.
این تحقیق ،پژوهش نیمه تجربی است که با هدف بررسی اثر خودآموزی ویادگیری فردی در یادداری دانش آموختگان تربیت بدنی انجام شده است. اطلاعات مورد نیاز این پژوهش به وسیله ی هیئت پرسشنامه ی پاسخ بسته ‹240 سوال›حاصل شده وجامعه ی آماری تحقیق،شامل دانش آموختگان تربیت بدنی دانشگاه های دولتی در نیمسال دوم 79-78 بوده است.نتایج این مطالعه نشان می دهد که بطور کلی مطالعه ی مستقل وخودآموزی در یادداری دانش آموختگان مؤثر است وکسانی که تحت شرایط خودآموزی ومطالعه ی فردی آموزش دیده اند،نسبت به گروه حضوری ‹معلم محور›،سطح یادداری بالاتری دارند.این اختلاف از نظرآماری درسطح 03/0 =? معنی دار است.
New educational methods are concerned with the transfer of learning responsibility from the teacher to the learner. Self-study or independent study is one of the active learning methods, that has a significant role in retension
stability of some courses and fields of study.
This research is a semi-experimental study that examInes the effects of
self-study and individual learning of physical education. The data were collected through eight closed questionnaries (240 questions). The statistical population was the physical education graduates of the second semester of the
academic year 1999-2000.
The results indicate that generally, self-study or independent study is more
effective in the graduates' retension. Those who graduated through the self-study or individual study mode had a higher rate of retension as compared
with on-campus students. Such difference is significant from statistical perspective in a = 0.03 level.
https://joh.ut.ac.ir/article_12673_839eac8fcccdfc50477fd14f3d91bc2d.pdf
آموزش از راه دور
یادداری ودانش آموختگان
یادگیری مؤثر
یادگیری مستقل
Distance Education
graduates' Retension
Independent Learning
per
دانشکده تربيت بدني دانشگاه تهران
حرکت
1563-3306
2001-12-22
10
10
12674
بررسی سطح آمادگی جسمانی وحرکتی دانشجویان پسر دانشگاه فردوسی مشهد وتهیه ی هنجار
-
دکتر سیدرضا عطارزاده حسینی
33871178
1
احمد حسن نیا
28114389
2
دکتر مهدی طالب پور
58343841
3
نمونه آماری این پژوهش توصیفی – میدانی182 نفرازدانشجویانی است که واحد درسی تربیت بدنی یک را به تازگی انتخاب کرده بودند. به منظور تعیین نمونه آماری برای دامنه سنی 22 سال وکمتر 66 نفر وبرای دامنه سنی 23 سال 65 نفر وبرای دامنه سنی 24 سال وبیشتی 51 نفر به طور تصادفی انتخاب شدند. پس از تعیین نمونه ی آماری واجرای تست های منتخب به عملکرد دانشجویان بر روی هرکدام ازمواد یک نمره ی خام اختصاص داده شد وسپس شاخص های آماری هرسه گروه سنی تحقیق بایکدیگر وبا نتایج پژوهش های مشابه درداخل وهنجارهای خارج از کشورمقایسه شد وبا مقایسه میانگین نتایج تست های مشترک بین هرسه گروه سنی ملاحظه گردید که با افزایش سن از 22به 24 سال وبیشتر در تمامی مواد حد نصاب ها به تدریج افت داشته اند بویژه روند افت درتست های درازونشست، دوی رفت وبرگشت، دوی سرعت ودوی یک مایل محسوس تر بوده است.از مقایسه نتایج با نتایج پژوهش های مشابه داخل چنین استنباط شده است که عملکرد گروه نمونه در سطح پایین تری قرار داشته که شاید علت آن زمان اجرای تست ها باشد.چراکه،دراین تحقیق برخلاف تحقیقات مشابه داخلی به دلیل هدف هنجار یابی کسب معیاری مناسب برای مقایسه وضعیت دانشجویان قبل وبعد ازتدریس، زمان اجرای تستها درابتدای دوره وشروع واحد آمادگی جسمانی بوده است.
https://joh.ut.ac.ir/article_12674_557ce34b29255980fe8393a71277a1ba.pdf
آمادگی جسمانی – حرکتی
استقامت عضلانی
استقامت قلبی – تنفسی
تربیت بدنی عمومی
سرعت وچابکی
قدرت انفجاری
agility
Cardia-Respiratory Endurance
General Physical Education
Muscle Endurance
Physical-Motor Fitness
speed
Strength of Explosive
per
دانشکده تربيت بدني دانشگاه تهران
حرکت
1563-3306
2001-12-22
10
10
12675
بررسی تاثیر یک دوره تمرینات پلایومتریک بر روی متغیرهای توان بی هوازی،سرعت عکس العمل ورکورد شناگران دختر نخبه ی تیم ملی ایران ‹15 تا17 ساله›
-
افسانه قوجه لی
68686281
1
این تحقیق درپی یافتن پاسخ به این سوال است که ایا تمرینات پلایومتریک برروی متغیرهای توان بی هوازی ، سرعت عکس العمل ورکورد شناگران دختر نخبه ی تیم ملی ایران 15 تا17 سال تاثیر دارد یا خیر؟ بدین منظور، تعداد 30 شناگردختر درمحدوده ی سنی 15 تا17 سال به تمرینات شنا دعوت شدند. آزمون های قد ،وزن، سرعت عکس العمل، توان بی هوازی ،میزان چربی زیر پوست ورکورد33متر شنای سرعتی در پیش آزمون اندازه گیری شد وسپس شناگران کاملاً تصادفی به دو گروه 15 نفری تجربی وکنترل تقسیم شدند. گروه تجربی به مدت 8 هفته، هفته ای سه جلسه به تمرینات پلایومتریک پرداختند.تمرینات پلایومتریکنوعی تمرینات پرشی متوالی کوتاه عمودی وکوتاه وبلند افقی است، برای افزایش توان انفجاری وقدرتعضلات پاها. گروه کنترل به تمرینات عادی شنا می پرداختند. کل زمان تمرین دردو هفته ی اول 9 دقیقه،دردوهفته ی دوم 13 دقیقه، دردو هفته ی سوم 15 دقیقه ودر دو هفته ی آخر18-20 دقیقه بود. پس ازپایان دوره، آزمون قبلی تکرار وداده های خام به شرح زیر مورد تجزیه وتحلیل آماری قرار گرفت. تمرینات بلایومتریک تاثیر معنی داری برتوان بی هوازی دختران شناگر داشته است. تمرینات بلایومتریک تاثیر معنی داری برسرعت عکس العمل دختران شناگر نداشته است.تمرینات بلایومتریک تاثیر معنی داری بر رکورد 33متر شنای سرعتی دختران شناگر داشته است.بین توان بی هوازی گروه های تجربی وکنترل تفاوت معنی داری مشاهده شد.بین سرعت عکس العمل گروه های تجربی وکنترل تفاوت معنی داری مشاهده نشد. بین رکورد 33 متر شنای سرعتی گروه های تجربی وکنترل تفاوت معنی داری مشاهده گردید.
The purpose of this study was to determine the effects of a series of polyometric training on the structural, physiological and technical attributes of the Islamic Republic of Iran's elite national girl swimmers (ages 15-17).
To do so, 30 girl swimmers who were participating in the national swimming team were selected randomly and were divided into experimental and control
groups. The experimental group performed pOlyometric training three days a week for a duration of eight weeks in addition to their routine swimming training. The length of polyometric training was minutes for the first two
week, and 18 to 20 minutes for the last two weeks. Analysis of the data showed:
The polyometric training had a singnificant effect on the, aerobic power (P=O.Ol), and 33 meter swimming record (P=O.OOOl), while this training did not have any significant effect on react inn time (P=0.10).
https://joh.ut.ac.ir/article_12675_9b446856da4f57d64e82cacced07b560.pdf
33 متر شنای سرعتی وشناگران
تمرینات پلایومتریک
توان بی هوازی
سرعت عکس العمل
33 Meters Swimming Speedly
anaerobic power
Polyometric Training
Reaction Time
Swimmers
per
دانشکده تربيت بدني دانشگاه تهران
حرکت
1563-3306
2001-12-22
10
10
12676
تاثیر مصرف محلول قندی رقیق قبل از فعالیت هوازی بیشینه روی فعالیت آنزیم های سرمی
-
افشار جعفری
34947431
1
دکتر عباسعلی صاحبقدم لطفی
24152321
2
دکتر خسرو ابراهیم
27268342
3
برخی از آسیب های بافتی بر اثر اجرای فعالیت های بدنی را می توان با استفاده از آنزیم های سرم،مورد ارزیابی قرار داد.هدف تحقیق حاضر،بررسی تاثیر مصرف محلول قندی رقیق قبل ازاجرای فعالیت هوازی بیشینه برروی تغییرات نامطلوب لاکتاتدهیدروژناز وآلدولازاستبه همین منظور دوگروه ده نفری ‹با میانگین سنی 07/2? 1/22 و2? 3/21 سال وتوده ی بدون چربی 57/5? 41/65 و03/50? 93/60 کیلوگرم› داوطلب مرد برای شرکت دراین تحقیق انتخاب شدند. نمونه های خون سیاهرگی یک ساعت قبل از شروع مسابقه ‹دو 3000 متر› ازدست راست گرفته شد.سپس 500 سی سی محلول 5/2 درصد سوکروز به آزمودنی های گروه آزمایش و500 سی سی شبه دارو به آزمودنی های کنترل داده شد. خون گیری نهایی درست بلافاصله پس ازقطع فعالیت ورزشی انجام شد.بر اساس نتایج به دست آمده،می توان گفت که مصرف محلول رقیق سوکروز قبل از مسابقه می تواند از افزایش بیش از حد فعالیت آنزیم های سرمی جلوگیری کند.
https://joh.ut.ac.ir/article_12676_6033ddd97ce4c4b3b9cf553964869763.pdf
فعالیت آنزیمی سرمی
فعالیت بدنی هوازی و محلول قندی رقیق ‹سوکروز›
aerobic exercise
Serum Enzymatic Activity
Soft carbohydrate beverage
per
دانشکده تربيت بدني دانشگاه تهران
حرکت
1563-3306
2001-12-22
10
10
12677
طراحی وساخت دستگاه الکترونیکی سینا شاتل ران جهت براورد اکسیژن مصرفی بیشینه افرادبزرگسال وبررسی پایایی دستگاه طراحی شده وآزمون شاتل ران
-
دکتر فرزاد ناظم
17172683
1
اکبر سازوار
45826995
2
دکتر نادر فرهپور
18961113
3
دراین تحقیق ابتدا طراحی وساخت دستگاه الکترونیکی سینا شاتل ران انجام گرفت، به طوری که علاوه بربرنامه ریزی نواخت منظم وپیشرونده ی آهنگ های دویدن مطابق دستور العمل آزمون شاتل ران نوع اول باتناوب های زمانی یک دقیقه ای ،در پایان بتواند ارزش نسبیmax VO2هشت نفر را به طور همزمان با فشار کلیدهای تعبیه شده در حداقل زمان ممکن محاسبه کند.از سوی دیگر ،حساسیت تکرارپذیری وپایایی دستگاه طراحی شده وآزمون شاتل ران بررسی گردید،تا با ابداع روش های نوین وابتکار در ساخت دستگاه های جدید،زمینه ی تخمین شاخص طلایی حداکثر اکسیژن مصرفی افراد راآسان تر سازند. ازمیان این روش ها، آزمون دو رفت وبرگشت 20 متر قابل توجه است که از سوی اتحادیه ورزشی اروپا به عنوان یک آزمون میدانی بیشینه ی معتبر در سنجشVO2max معرفی شده است .روش اجرا دستگاه سینا شاتل ران با هدایت استاد راهنما دردانشگاه بوعلی سینا ،جهت نواخت آهنگ های آزمون شاتل ران ومحاسبه ی خودکار VO2max طراحی وساخته شد.سپس تکرار پذیری آن موردبررسی قرار گرفت .برای نواخت آهنگها ومحاسبه ی خودکار VO2max،همبستگی R^2=1 به دست آمد.آزمودنی ها دوبار متناوب آزمون شاتل ران را با فاصله ی زمانی 48 ساعت با گزینش تصادفی اجرا کردند وهمبستگی ‹P
https://joh.ut.ac.ir/article_12677_bff071eb1c3ccb34e0559cbabcef4a67.pdf
آزمون دو20 متر رفت وبرگشت(Shuttle run test)
پایایی وحداکثر اکسیژن مصرفی VO2max
دستگاه طراحی شده ی SH.R
Designing Apparatus Shuttle Run(SH.R)
reliability
Shuttle run test
VO2max
per
دانشکده تربيت بدني دانشگاه تهران
حرکت
1563-3306
2001-12-22
10
10
12678
بررسی ومقایسه ی تاثیر یک دوره فعالیت ورزشی هوازی تناوبی وتداومی بر تغییرات غلظت هورمون اریتروپویتین ‹EOP› مردان 18-23 سال
-
محمدرضا کردی
mrkordi@ut.ac.ir
1
محمدعلی سالیانه
81656389
2
دکتر عباسعلی گائینی
28581469
3
هدف از انجام این پژوهش، بررسی میزان تاثیرگذاری وهمچنین مقایسه ی دو روش از فعالیت ورزشی تناوبی وتداومی برتغییرات غلظت هورمون اریتروپویتین‹EOP› مردان 18-23 سال است.دراین مطالعه 50 نفر ازدانشجویان یکی از مراکز آموزش عالی شهر تهران به روش تصادفی انتخاب وبه دوگروه 25 نفری برای انجام دوروش ازفعالیت های ورزشی ،یک گروه به شکل تناوبی وگروه دیگر به شکل تداومی تقسیم شدند.میزان تغییرات غلظت هورمون اریتروپویتین به عنوان متغیر اصلی وتعداد وسلولهای قرمز خونی ‹RBC›،میانگین حجم متوسط سلولهای قرمز خون MCV حداکثر اکسیژن مصرفی به عنوان متغیر کنترلی به صورت پیش وپس آزمون ‹قبل وبعد از فعالیت ورزشی ›مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفتند.نتایج تحقیق بطور خلاصه بیانگرآن است که هیچکدام از دو روش انتخابی تناوبی وتداومی منتخب ،تاثیر معنی داری برمیزان تغییرات غلظت هورمون اریتروپویتین نداشت‹P=0/230 وp=0/635›وبین تغییرات جزئی ایجادشده‹معنی دار نبون ازنظر آماری›نیز درغلظت این هورمون ناشی از تمرینات ورزشی هوازی تناوبی وتداومی تفاوت معنی داری مشاهده نشد‹p=0/423›. تاثیر فعالیت تناوبی بر افزایش میزانVO2max ،شاخص خونی RBC معنی دار،ولیکن برMCVغیرمعنی دار بود،در حالی که تاثیر فعالیت تداومی بر شاخص های خونی RBC وMCV غیر معنی داروفقط برمیزان VO2max تأثیر معنی داری داشت.
The aim of this study was to compare two models of aerobic exerCIse (interval & continuous) on EPO concentration in 18-23 year old males. 50 college students were selected randomly and divided to two groups. One of the groups (25 subjects) performed interval aerobic exercise for 8 weeks. They participated in 5 training sessions per week (one session per day) and the 25 subjects in the other group did continuous aerobic exercise for 8 weeks.
The EPO concentration alterations. Red blood cell count (RBC) and mean corpuscular Volume (MCV) were analyzed in subjects in pre and post testing.
Also the VOzmax of subjects was measured before and after two models of
aerobic exercise. The data showed that:
1. There was no significant different on EPO concentration before and after
interval and continuous aerobic exercise.
2. There was no significant difference on EPO concentration between interval aerobic exercise and continuous earobic exercise.
3. The effect of interval aerobic exercise on VO2max and RBC was significant, but on the MCV was not significant.
4. The effect of continuous aerobic exercise on all of the factors including EPO concentration, RBC and MCV accept VO2max was not significant
https://joh.ut.ac.ir/article_12678_1a82b2ec33045ea1fddefd6196d512ef.pdf
تداومی
تمرین
تناوبی
غلظت
هوازی
هورمون اریتروپویتین ومردان
Aerobic
concentration
Continuous
Erythropoietin
Interva
Training
per
دانشکده تربيت بدني دانشگاه تهران
حرکت
1563-3306
2001-12-22
10
10
12679
بررسی ومقایسه ی تاثیر یک دوره فعالیت ورزشی هوازی تناوبی وتداومی بر تغییرات غلظت هورمون اریتروپویتین ‹EOP› مردان 18-23 سال
-
محمدرضا کردی
mrkordi@ut.ac.ir
1
محمدعلی سالیانه
81656389
2
دکتر عباسعلی گائینی
28581469
3
هدف از انجام این پژوهش، بررسی میزان تاثیرگذاری وهمچنین مقایسه ی دو روش از فعالیت ورزشی تناوبی وتداومی برتغییرات غلظت هورمون اریتروپویتین‹EOP› مردان 18-23 سال است.دراین مطالعه 50 نفر ازدانشجویان یکی از مراکز آموزش عالی شهر تهران به روش تصادفی انتخاب وبه دوگروه 25 نفری برای انجام دوروش ازفعالیت های ورزشی ،یک گروه به شکل تناوبی وگروه دیگر به شکل تداومی تقسیم شدند.میزان تغییرات غلظت هورمون اریتروپویتین به عنوان متغیر اصلی وتعداد وسلولهای قرمز خونی ‹RBC›،میانگین حجم متوسط سلولهای قرمز خون MCV حداکثر اکسیژن مصرفی به عنوان متغیر کنترلی به صورت پیش وپس آزمون ‹قبل وبعد از فعالیت ورزشی ›مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفتند.نتایج تحقیق بطور خلاصه بیانگرآن است که هیچکدام از دو روش انتخابی تناوبی وتداومی منتخب ،تاثیر معنی داری برمیزان تغییرات غلظت هورمون اریتروپویتین نداشت‹P=0/230 وp=0/635›وبین تغییرات جزئی ایجادشده‹معنی دار نبون ازنظر آماری›نیز درغلظت این هورمون ناشی از تمرینات ورزشی هوازی تناوبی وتداومی تفاوت معنی داری مشاهده نشد‹p=0/423›. تاثیر فعالیت تناوبی بر افزایش میزانVO2max ،شاخص خونی RBC معنی دار،ولیکن برMCVغیرمعنی دار بود،در حالی که تاثیر فعالیت تداومی بر شاخص های خونی RBC وMCV غیر معنی داروفقط برمیزان VO2max تأثیر معنی داری داشت.
The aim of this study was to compare two models of aerobic exerCIse (interval & continuous) on EPO concentration in 18-23 year old males. 50 college students were selected randomly and divided to two groups. One of the groups (25 subjects) performed interval aerobic exercise for 8 weeks. They participated in 5 training sessions per week (one session per day) and the 25 subjects in the other group did continuous aerobic exercise for 8 weeks.
The EPO concentration alterations. Red blood cell count (RBC) and mean corpuscular Volume (MCV) were analyzed in subjects in pre and post testing.
Also the VOzmax of subjects was measured before and after two models of
aerobic exercise. The data showed that:
1. There was no significant different on EPO concentration before and after
interval and continuous aerobic exercise.
2. There was no significant difference on EPO concentration between interval aerobic exercise and continuous earobic exercise.
3. The effect of interval aerobic exercise on VO2max and RBC was significant, but on the MCV was not significant.
4. The effect of continuous aerobic exercise on all of the factors including EPO concentration, RBC and MCV accept VO2max was not significant.
https://joh.ut.ac.ir/article_12679_01c1abfbc1a7a5797f10344da734dbc4.pdf
تداومی
تمرین
تناوبی
غلظت
هوازی
هورمون اریتروپویتین ومردان
Aerobic
concentration
Continuous
Erythropoietin
Interval
Training
per
دانشکده تربيت بدني دانشگاه تهران
حرکت
1563-3306
2001-12-22
10
10
12680
بررسی ومقایسه ی تاثیر یک دوره فعالیت ورزشی هوازی تناوبی وتداومی بر تغییرات غلظت هورمون اریتروپویتین ‹EOP› مردان 18-23 سال
-
محمدرضا کردی
mrkordi@ut.ac.ir
1
محمدعلی سالیانه
81656389
2
دکتر عباسعلی گائینی
28581469
3
هدف از انجام این پژوهش، بررسی میزان تاثیرگذاری وهمچنین مقایسه ی دو روش از فعالیت ورزشی تناوبی وتداومی برتغییرات غلظت هورمون اریتروپویتین‹EOP› مردان 18-23 سال است.دراین مطالعه 50 نفر ازدانشجویان یکی از مراکز آموزش عالی شهر تهران به روش تصادفی انتخاب وبه دوگروه 25 نفری برای انجام دوروش ازفعالیت های ورزشی ،یک گروه به شکل تناوبی وگروه دیگر به شکل تداومی تقسیم شدند.میزان تغییرات غلظت هورمون اریتروپویتین به عنوان متغیر اصلی وتعداد وسلولهای قرمز خونی ‹RBC›،میانگین حجم متوسط سلولهای قرمز خون MCV حداکثر اکسیژن مصرفی به عنوان متغیر کنترلی به صورت پیش وپس آزمون ‹قبل وبعد از فعالیت ورزشی ›مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفتند.نتایج تحقیق بطور خلاصه بیانگرآن است که هیچکدام از دو روش انتخابی تناوبی وتداومی منتخب ،تاثیر معنی داری برمیزان تغییرات غلظت هورمون اریتروپویتین نداشت‹P=0/230 وp=0/635›وبین تغییرات جزئی ایجادشده‹معنی دار نبون ازنظر آماری›نیز درغلظت این هورمون ناشی از تمرینات ورزشی هوازی تناوبی وتداومی تفاوت معنی داری مشاهده نشد‹p=0/423›. تاثیر فعالیت تناوبی بر افزایش میزانVO2max ،شاخص خونی RBC معنی دار،ولیکن برMCVغیرمعنی دار بود،در حالی که تاثیر فعالیت تداومی بر شاخص های خونی RBC وMCV غیر معنی داروفقط برمیزان VO2max تأثیر معنی داری داشت.
The aim of this study was to compare two models of aerobic exerCIse (interval & continuous) on EPO concentration in 18-23 year old males. 50 college students were selected randomly and divided to two groups. One of the groups (25 subjects) performed interval aerobic exercise for 8 weeks. They participated in 5 training sessions per week (one session per day) and the 25 subjects in the other group did continuous aerobic exercise for 8 weeks.
The EPO concentration alterations. Red blood cell count (RBC) and mean corpuscular Volume (MCV) were analyzed in subjects in pre and post testing.
Also the VOzmax of subjects was measured before and after two models of
aerobic exercise. The data showed that:
1. There was no significant different on EPO concentration before and after
interval and continuous aerobic exercise.
2. There was no significant difference on EPO concentration between interval aerobic exercise and continuous earobic exercise.
3. The effect of interval aerobic exercise on VO2max and RBC was significant, but on the MCV was not significant.
4. The effect of continuous aerobic exercise on all of the factors including EPO concentration, RBC and MCV accept VO2max was not significant
https://joh.ut.ac.ir/article_12680_05e54a0b25a41bcf35ad9d7ea4199df5.pdf
تداومی
تمرین
تناوبی
غلظت
هوازی
هورمون اریتروپویتین ومردان
Aerobic
concentration
Continuous
Erythropoietin
Interval
Training
per
دانشکده تربيت بدني دانشگاه تهران
حرکت
1563-3306
2001-12-22
10
10
12681
اثر هیپرگلیسمی برمتابولیسم کربوهیدرات درطول یک فعالیت شدید استقامتی
-
دکتر حمید محبی
91962218
1
درتحقیق حاضر، اثر هیپرگلیسمی برمتابولیسم کربوهیدرات درطول یک فعالیت شدید استقامتی مورد بررسی قرار گرفت.بدین منظور هشت آزمودنی مرد ورزشکار برای دو نوبت ودرهرنوبت به مدت 120 دقیقه روی دوچرخه ی ارگومتربا شدت تقریباً70 درصدازحداکثراکسیژن ،مصرفی ‹ › رکاب زدند.در آزمایش کلمپ گلوکز‹A› 30 دقیقه قبل از شروع ورزش وزمان ورزش غلظت گلوکز خون آزمودنی ها با تزریق وریدی گلوکزدر حدود 12 میلی مول در لیتر،نگاه داشته شدودرآزمایش کنترل ‹B›به مقدار حجم مشابهی که درآزمایش اول گلوکز تزریق شده بود،محلول9/0 درصد سالین تزریق گردید. با محاسبه ی مقدار کل اکسیداسیون کربوهیدراتمشخص شدکه درآزمایشA اکسیداسیون کربوهیدراتنسبت به آزمایش Bبطور معنی داری ‹P
In the present study the effects of hyperglycemia (i.e.,12 mmolll) throughout prolonged intense exercise on carbohydrate metabolism were examined. Eight male subjects undertook two trials during which they exercised on a cycle ergometer at an intensity of -70% Vozmax for 120 min. In the first trial (trial A), subjects had their blood glucose concentration clamped at 12 mmolll, 30 min before exercise and throughout exercise, The same rate and volume of infusion of 0.9% saline as had occurred for trial A
were used in a placebo trial (trial B).
Calculted of the rates of total carbohydrate oxidation showed that trial A
resulted in significantly higher values when compared with trial B (P
https://joh.ut.ac.ir/article_12681_b63c1cb347f99f075bde86d3927d275b.pdf
اکسیداسیون چربی
اکسیداسیون کربوهیدرات
گلوکز دریافتی
گلیکوژن عضله و روش کلمپ گلوکز
carbohydrate oxidation
Fat oxidation
Glucose Clamp Technique
Glucose Utilization
Muscle Glycogen
per
دانشکده تربيت بدني دانشگاه تهران
حرکت
1563-3306
2001-12-22
10
10
12682
بررسی میزان شیوع وعلل صدمات ورزشی در دختران ژیمناست نخبه ی کشور
-
افسر جعفری
54448197
1
دکتر محمدرضا بیات
76168895
2
تعداد 50 نفراز ژیمناست هایدختر نخبه ی کشورکه در مابقات قهرمانی کشور سال 1378 در تهران شرکت داشتند ،به عنوان گروه نمونه برگزیده شدند تا میزان شیوع وعلل صدمات ورزشی بین آنان بررسی گردد. ابزار اندازه گیری تحقیق پرسشنامه ای بسته شامل سه بخش بودکه بخش اول آن به خصوصیات فردی وعناوین وسوابق قهرمانی آزمودنی ها ،بخش دوم به صدمات ورزشی ژیمناست ها در انواع صدمات استخوانی ،پوستی،عضلانی ومفصلی وبخش سوم به علل احتمالی وقوع آسیب ها اختصاص داشت.پس از جمع آوری پرسش نامه ها ،اطلاعات به دست آمده از طریق آمار توصیفی مورد بررسی قرار گرفت .یافته های تحقیق نشان داد که : دربین آسیب های کلی،آسیب های عضلانی، پوستی، مفصلی واستخوانی به ترتیب 2/59، 6/18، 8/17 و4/4 درصد آسیب ژیمناست ها را به خود اختصاص داده اند .از مجموع آسیب ها ،اندام سروصورت با 1/2 درصد پایین ترین میزان ابتلاواندام تحتانی با 58 درصد بالاترین میزان ابتلا به اسیب را داشته ومفصل زانو با 8/19 درصد به عنوان آسیب پذیرترین ناحیه ی بدن شناسایی شده است.آسیب کوفتگی با 6/36 درصد شایع ترین آسیب بین ژیمناست هاوشکستگی وترک خوردگی هرکدام با2/2 درصد کمترین آسیب ها می باشند.8/56 درصد آزمودنی ها حین اجرای حرکات زمینی و2/43 درصد حین اجرای حرکات درژیمناستیک دچار آسیب دیدگی شده اند .از بین علل مختلف در بروزآسیب ها ،به ترتیب نوع وسیله ‹حرکات زمینی›با 8/56 درصد وتکنیک غلط وعدم استفاده از وسایل کمک آموزشی با 4/36 درصدبیشترین علل درایجادآسیب ها بوده است.
In the present study the effects of hyperglycemia (i.e.,12 mmolll) throughout prolonged intense exercise on carbohydrate metabolism were examined. Eight male subjects undertook two trials during which they exercised on a cycle ergometer at an intensity of -70% Vozmax for 120 min. In the first trial (trial A), subjects had their blood glucose concentration clamped at 12 mmolll, 30 min before exercise and throughout exercise, The same rate and volume of infusion of 0.9% saline as had occurred for trial A
were used in a placebo trial (trial B).
Calculted of the rates of total carbohydrate oxidation showed that trial A
resulted in significantly higher values when compared with trial B (P
https://joh.ut.ac.ir/article_12682_49adc8d0c177a09d28edfebe3684fb23.pdf
دررفتگی
شکستگی
کشیدگی عضلانی و تاندونی و آسیب های ورزشی
کوفتگی
carbohydrate oxidation
Fat oxidation
Glucose Clamp Technique
Glucose Utilization
Muscle Glycogen
per
دانشکده تربيت بدني دانشگاه تهران
حرکت
1563-3306
2001-12-22
10
10
12683
مقایسه ی تاثیر یک فعالیت ورزشی بیشینه ویک فعالیت ورزشی زیربیشینه برپاسخ عوامل هماتوژیکال نوجوانان ورزشکار وغیرورزشکار
-
دکتر عباسعلی گائینی
28581469
1
هدف این تغییر مقایسه ی تأثیریک فعالیت ورزشی بیشینه ویک فعالیت ورزشی زیربیشینه برپاسخ عوامل هماتوژیکال نوجوانان ورزشکار وغیرورزشکاربوده است.بدین منظورتعداد90 نفر از دانش آموزان ورزشکار وغیر ورزشکار ‹46 نفر ورزشکارو44 نفرغیر ورزشکار›شهر تهران با دامنه ی سنی 15 تا17 سال به روش کاملاً تصادفی انتخاب وتحت آزمون ورزشی «بروس»به فعالیت پرداختند. بدین ترتیب که در فعالیت بیشینه ،تحت همان آزمون تا حد درماندگی ودرفعالیت زیربیشینه ،تحت آزمون بروس اصلاح شده به فعالیت واداشته شدند. نمونه های خونی درست پیش وبلافاصله پس از فعالیت های ورزشی گرفته شد.تجزیه وتحلیل نتایج حاکی است:
1- پاسخMCV,MCHC,HCT ورزشکاران وغیرورزشکاران به ورزش بیشینه ،تفاوت معنی داری داشته ،درحالی که درخصوص متغیرهای WBC,RDW,RBC,PLT,MPV,HGB اختلاف معنی داری بین دو گروه مشاهده نشد.
2- براثر فعالیت ورزشی زیربیشینه هیچ گونه اختلاف آماری معنی داردرخصوص عوامل هماتوژیکالبین دوگروه ورزشکار وغیرورزشکار مشاهده نشد.
The main purpose of this study was to compare the effect of maximal and sub-maximal exercises on hematological parameters in athletic and
non-athletic young male students.
90 students (46 athletes, 44 non-athletes) with an age range of 15 to 17
years were selected randomly in Tehran. They practiced both maximal and sub-maximal exercises under the Bruce test for one week.
In sub-maximal exercise they were allowed to continue the bruce test and to stop the exercise whenever their heart rate reached to 150.
In maximal exercise they were instructed to exercise until exhaustion. Blood
samples were taken be for and after the exercises.
Analysing of the data showed:
1. There was a significant difference in HCf, MCHC and MCV response
of athletes and non-athletes to maximal exercise, while no significant differences were observed regarding HOB, MPV, PL T, RBC, RDW and WBC
variables in two groups.
2. No significant difference was witnessed regarding hematological parameters
between two groups caused by sub-maximal exercise
https://joh.ut.ac.ir/article_12683_54e2fad0ed365de6bcb4dfb611cdc3ed.pdf
پلاکت خون‹PLT›
تعداد گلبول سفید‹WBC›
تعداد گلبول قرمز‹RBC›
حجم متوسط گلبول قرمز‹MCV›
دامنه ی توزیع گلبول قرمز‹RDW›
غیرورزشکارودانش آموز
فعالیت ورزشی بیشینه
فعالیت ورزشی زیربیشینه
متوسط حجم پلاکت های خون‹MPV›
متوسط هموگلوبین گلبولی ‹ MCH›
هماتوکریت‹HCT›
هموگلوبین‹HGB›
ورزشکار
hematological parameters
Maximal Exercise
Submaximal Exercise
per
دانشکده تربيت بدني دانشگاه تهران
حرکت
1563-3306
2001-12-22
10
10
12684
بررسی تاثیر یک برنامه ی تمرینی منتخب دویدن درآب کمعمق باشدت 70 درصد بیشینه برتوان هوازی وترکیب بدنی دختران 15-17 ساله ی دبیرستانی
-
دکتر ناصر بهپور
91527727
1
دکتر بهمن تاروردیزاده
68982141
2
فاطمه ی نیکرام
62872979
3
تمرینات هوازی درآب که به اشکال مختلف دویدن ،پریدن وراه رفتن قابل اجراست،نتایج منحصر له فردی به دنبال دارد. تمرینات دویدن درآب ،به سه صورت دویدن درآب کم عمق،دویدن در آب عمیق بدون وسیله ی شناوری ودویدن درآب عمیق به کمک وسایل مخصوص شناورسازی اجرا می شود.دراین تحقیق،22 دختر غیر ورزیده ی دبیرستانی با میانگین سنی 82/0? 42/15 ، دردو گروه تجربی وشاهد ،پیش آزمون وپس آزمون ارزیابی توان هوازی ،ترکیب بدنی ،وزن ودو540 متر راانجام دادند.گروه تجربی با قرار گرفتن در آبی به عمق 70 درصد ارتفاع قد،برنامه ی تمرینی خود را با تکار سه روز درهفته آغاز کرده وبه مدت 18 هفته ادامه دادند. زمان دویدن درآب از20 دقیقه شروع شده وبه ترتیب هر جلسه یک دقیقه به آن اضافه شده به وری که درروز آخر،مدت زمان تمرین به 37 دقیقه رسیده است.میانگین درجه ی حرارت آب درطی جلسات تمرین نسبتاًثابت وبرابر2? 27 درجه ی سانتی گراد بوده است.نتایج به دست آمده عبارتند از:افزایش معنی دار7/4 درصدی مطلق ،کاهش معنی دار7/1 درصدی وزن بدن،کاهش معنی دار 5/6 درصدی چربی بدن وکاهش معنی دار 8/12 درصدی رکورد دو540 متر. درمجموع ،با توجه به نتایج تحقیقات انجام شده ،هدف از انجام تمرینات هوازی درآب،نوع تمرینات را مشخص می سازد:اگر هدف از انجام تمرینات ،حفظ آمادگی قلبی –عروقی ورزشکاران آسیب دیده وگروه های خاص می باشد،بهتر است که تمرینات درقسمت عمیق استخر،به کمک وسیله ی شناور سازی یا بدون آن انجام شود .اگرهدف از انجام تمرینات،افزایش افراد می باشد،بهتر است که تمرینات ،در قسمت کم عمق استخر وباحفظ الگوی دویدن در خشکی انجام گیرد.
Water aerobic training perfermed in different forms such as rumng, Uumping and walking, has its own unique effects. Running in shallow water,
is accomplish in three different forms: running in shallow water, running with special floating devices in deep water, and running without any floating devices in deep water jumping, and walking, has its own unique effects.
In this study, aerobic power, body composition, weight, and 540 m run time
are determined as pretest and post test in 22 untrained high school girls (mean age 15.42 :t .82), divided in two experimental and control groups(n=l1).
Experimental group began their training program in water as high as 70 percent of their heights, and continued this for 3 days a week for 18 bouts. Running times in water'bas began from 20 min, increased 1 min per session, so
that finally subjects .ran about 37 min. Mean temperature of water during entire training was 27 :t 2°c. The following results has obtained finally:
1. 4.7 percent significant increase in absolute Vozmax. 2. 1.7 percent significant decrease in weight. 3. 6.5 percent significant decrease in percent body fat. 4. 12.8 percent significant decrease in 540m run time
In summary, with respect to the results of different studies in this field, the objectives of aerobic water training, determine. Training form and quality: if
the objectives of training are maintaining cardiovascular fitness of injured athletes or special population, then it would better that training be performed
in deep part of the pool, with or without tloating devices. If the objectives of training are Vozmax improvements, then it would better that training be
performed in the shallow part of the pool, main taining running pattern in track.
https://joh.ut.ac.ir/article_12684_deecf2fcc60de1d5a3d5712f677f3d3d.pdf
انتقال اثر تمرینی
ترکیب بدنی
توان هوازی
دویدن درآب
رکورد دو540 متر
540m Run time
aerobic power
Body Composition
Maximum Oxygen
Shallow Water Running
Water Training